Ben jij bang voor boos?
Oftewel…. doe jij aan conflictvermijding? Geen leuke vraag?
Dan zal ik het zo stellen: Wat gebeurt er met je als merkt dat iemand een ander opvatting heeft dan jij?
Twee manieren van vragen en toch bedoel ik hetzelfde. Er zit veel kracht in woorden, hoe jij communiceert heeft een directe link met hoe anderen reageren. Er zijn mensen die hierin heel bewust een vorm hanteren die er voor zorgt dat ze altijd naast de schietschijf van conflicten blijven staan.
Er zijn legio voorbeelden te noemen, in werksituaties lijkt het makkelijker om ruzies te vermijden en te zorgen dat de ander niet boos wordt dan je grenzen aan te geven. Toch gebeurt dit ook veel in privésituaties: partners die ‘maar niks zeggen om de vrede te bewaren’. Familie…. Wat zeg je wel, wat zeg je niet. Waarom zou je zoveel gedoe op je hals halen als je het ook kunt omzeilen? Rust in plaats van gedoe. En wie houdt er nou van gedoe… en handen omhoog als je van rust houdt!
Maar wat zijn de nadelen van het vermijden? Het lijkt zoveel makkelijker om lastige situaties uit de weg dan er volop tegenin te gaan. Toch ga je dan voorbij aan je eigen wensen, grenzen en je eigen ik. Stel je eens voor dat je er een gewoonte van maakt om de ‘vrede te bewaren door niks te zeggen’. Waar ben je dan bang voor? Onzekerheid en angst? Want wat nu als er kritiek komt. De neiging om kritiek echt als het afkraken van jouw als persoon te zien, wordt dan ineens heel echt. Het voelt heel kwetsbaar om je dan open te stellen en te laten zien hoe je nu echt bent. Dus wat is dan in het kort de consequentie? Je bent jezelf niet… wie hou je dan voor de gek?
Stel je nu eens voor dat je wel zegt waar je moeite mee hebt. Stel je eens voor dat jij precies weet wat je kunt zeggen waarbij jij je eigen grenzen goed kunt aangeven, zonder een oordeel te vellen over een ander. En zo de communicatie helder en prettig houdt.
Stel je eens voor dat jij veel meer van jezelf kunt laten zien zonder angst en zonder onzekerheid. Dat jij kunt zeggen wat je denkt op een positieve manier. Dat jij kritiek ziet voor wat het is, het niet persoonlijk maakt.
Dat geeft pas rust!
Herkenbaar? Wil jij weten hoe jij dit kunt leren? Ben je toe aan echte rust?
Mail mij dan: yvon@intomore.nl