Een deur verven, hoe ingewikkeld kan het zijn?
Nou best wel ingewikkeld dus, vorige week begon ik met goede moed aan het schuren van onze voordeur. Een mooi glad resultaat en er was geen oneffenheid meer te zien. So far so good zou je denken.
Een moment later ben je dan aan het afplakken en dan begint het verven. Je zou denken dat dit het snelste gedeelte was.
Misschien bij een ander, bij mij is het wel een dingetje gebleken. In het begin ging het prima, het vlotte best wel en ik zat lekker in de flow. Totdat… ik een soort van gladde vingers kreeg en het complete blik verf bovenop de deur liet vallen.
Sta je daar, lichte paniek, hoe ga ik dit oplossen. Uiteindelijk werd het ‘we’, toch mijn man er maar bijgehaald. En in plaats van de lichte paniek die ik voelde pakte hij gelijk aan. Mijn brein ging gelijk aan de slag met hoe het er straks uit zou zien en het brein van mijn man ging gelijk in de oplossingsmodus. Na een half uur prutsen en poetsen zag het glas er weer doorzichtig uit en was de meeste verf opgeruimd.
Toch is dit nog niet zo vanzelf sprekend dat zo’n situatie zo verloopt.
Hoe makkelijk zou het zijn om verwijtend naar elkaar te doen, om boos te worden. Oordelend naar elkaar te zijn en een verklaring te eisen voor wat er heeft plaatsgevonden. Nu is een omgevallen blik verf een relatief klein dingetje, zo zijn er tal van zaken die als veel groter en heftiger ervaren worden. Dan vergt het net wat meer van je om respectvol met elkaar om te gaan, om een oplossing te zoeken en naar elkaar te luisteren.
Het dan te hebben over dat wat er echt toe doet. Wat beweegt de ander, wat is de intentie en hoe kom je weer dichter bij elkaar.
Het begint met vragen stellen, dan bedoel ik niet: Hoe haal je het in je hoofd??
Ik bedoel dan: ‘Hoe komt het dat je…..’ en dan maak je de zin af.
Deze vraag schept openheid en ruimte aan diegene die het gaat beantwoorden. Elk antwoord is dan goed en geeft weer ruimte voor een nieuwe vraag. Zo kom je veel dichter bij de bedoeling van iemand, leer je de ander nog beter kennen en wie weet… wie weet verrast het je wel op een heel positieve manier.