Honger!!

Ok, ik ben een echte snoeper, gek op Engels drop, chocola en chips.
Ik kan ook ontzettend genieten van een bord pasta of een goede stamppot. Als ik ’s morgens wakker word dan kan ik me echt al verheugen op het ontbijt :) Ik kan vooral enorm genieten van verschillende smaken, daaraan denken maakt al dat ik daar dan zin in heb.

Nou kwam ik er een paar jaar geleden achter dat je wel meer soorten honger hebt.
Toen Ezra nog een baby was, ontstond er ineens een nieuw woord voor mij; huidhonger. Man man, wat ik heb dat mannetje veel bij me gedragen, en nog steeds kan hij sterk die behoefte hebben, wij hebben dus ook een draagzak voor wat grotere kinderen. Huidhonger dus…

En er zijn nog veel meer soorten honger, honger naar begrip/liefde/erkenning/rust/macht en zo kan ik nog wel meer dingen noemen.
Waar dat vandaan komt is best interessant.
Je kunt deze vormen gemist hebben en daardoor een bepaalde honger hebben en je kunt vinden dat je meer honger naar iets mag hebben. Bijvoorbeeld meer recht op begrip of liefde.

Het kan je op verschillende manier beïnvloeden: Het kan je inspireren, motiveren en ook demotiveren. Bij honger naar sommige punten kan het je ook verlammen of afhankelijk maken.
Allemaal afhankelijk van welke gedachte er bij jouw soort honger zit. Wat is het patroon, wat maakt dat dit als honger gevoeld wordt..
Het maakt ook nog een verschil of je de honger zelf kunt stillen.
Of heb je voor je gevoel iemand nodig die deze honger stilt?

Die honger die je ervaart is ooit begonnen, door een gebeurtenis, jezelf, een ander. Je gedrag past zich aan als die honger niet gestild wordt. Dat kan een bepaalde onverschilligheid zijn, een sterke afhankelijkheid of iets anders wat die honger dan op een andere manier opvult.

Mijn honger lag vooral op het gebied van balans, mijn levensgebieden en mijn patronen zo inrichten dat ik met meer gemak zaken kon benaderen. Minder zwaar, met meer zelfvertrouwen.
Het zou leuk zijn als je dit voor elkaar kreeg door een stukje chocola te eten,
Het werd toch een meer divers dieet;
Vanuit compassie kijken naar mezelf, onderzoeken hoe ik het graag zou zien, afwegen of ik dit zelf wilde doen of dat ik er hulp bij wilde, en dan oefenen. En dan nog meer oefenen, fouten maken, aanscherpen, testen en weer verder met oefenen. Het leek wel op het creëren van een nieuw recept! Met hier en daar een stukje chocola tussendoor ;)
Ik ontdekte dat de honger meer een soort trek werd die af en toe op kwam zetten op de momenten die wat spanning brachten. En dan ineens besefte ik me hoeveel ik al geleerd had. Mijn honger werd gestild met de beste voeding op dat moment, de beste denkpatronen op dat moment.

Hoeveel lichter zou het zijn als je met meer compassie naar je honger zou kijken? Wat zou dat opleveren aan inzichten? En wat voor mooie recepten kun je dan maken met die inzichten?
Stel je eens voor dat je dit op een heel zachte manier zou kunnen? Een meer energetische aanpak, als een massage en dan niet alleen voor je lijf. Nog meer voor oude overtuigingen en denkpatronen zodat je brein deze in alle kalmte kan laten varen.
Kijk maar eens HIER

Ik denk dat je dan meer geniet van het proces, geniet met het oefenen van je recepten ;)

Liefs Yvon